ورق ورق تاریخ تکرار شیرینی های به یاد ماندنی و تلخی های فراموش نشدنیست که سراسرش آموزه های ارزشمندیست که شاید کمی تأمل درآن رنگ صفحات بعدی تاریخ را عوض کند.

پدران آسمانی و فرزندان ناخلف از جمله نکته هاییست که قابل بررسیست.چه بسیار پدرانی که در مسیر خدا بوده اند و حب به فرزند آنها را به وادی تاریکی کشاند و چه زیادند مردانی که برای خدا از فرزندان خود تبری جستند و خدا را به فرزند نفروختند.

یکی از نمونه های تاریخی که بارها در کلام رهبری به آن اشاره شده است جریان زبیر و فرزندش عبد الله است.

با برسی شخصیت تاریخی زبیر در میابیم که او از اصحاب خاص رسولخدا و در ابتدا از یاران امیر المومنین بود تا آنجا که زهرای مرضیه در هنگام وصیت به امیر المؤمنین فرمودند یا علی اگر برای تو امکان اجرای وصیت من نیست به زبیـر وصیت کنم.

از دیگر جلوه های وفاداری زبیـر زمانی بود که امیر المؤمنین دستور دادند هر کس حاضر است با من قیام کند تا اسلام را به مسیر اصلی آن برگردانیم فردا سر را بتراشد و به میدان شهر بیاید نوشته اند که زبیر آمد و چهار نفر دیگر.

مجاهدت های زبیر برای اعتلای اسلام تا بدانجا پیش رفت که او را سیف الاسلام لقب دادند اما با این همه افتخارات پس از مدتی رو در روی علی(ع)و به همراه سواران شتر سرخ مو فتنه جمل را آفرید اگر کسی به دنبال سر این مخالفت و انحراف باشد کافیست سری به نهج البلاغه بزند که حضرت فرمودند:زبیر از ما اهل بیت بود تا آن زمان که فرزند شومش عبد الله به جوانی رسید آنگاه زبیر را از ما گرفت.

البته این یک طرف قصه دنیاست.

در ورقهای دیگر تاریخ داستان نوح پیامبر را نگاشته اند که چگونه از فرزندش که از راه حق جدا شده بود تبری جست و بر کشتی سوار شد و غرق شدن فرزندش را در امواج غضب الهی به نظاره نشست او حتی در مقابل خدا اراده دفاع از فرزندش را نکرد و تنها به نصیحت او پرداخت که آن نیز کار گر نیفتاد.

اما امروز قرن 14 هجریست و نه از نوح و نه از زبیر و فرزندش خبری هست امروز فقط نقل تاریخ است و درس عبرت که گروهی خواندند و گرفتند و گروهی خواندند و خندیدند.

برای آنکه بدانیم تاریخ تکرار شدنیست دو موضع گیری زیر از دو شخصیت برجسته خواندنیست.

آیت الله خزئلی که در کارنامه خود خدمات زیادی را به ثبت رسانده است در مقابل دستگیری فرزند خطا کار خود مهدی خزئلی چنین می فرماید: "فرزند من هم در حال حاضر در زندان به سر می‌برد.او باید به بد بودن کارش اعتراف کند و این اعتراف نباید فقط یک تاکتیک باشد بلکه باید واقعا به بـد بودن کار خود اعتراف کند."

ایشان دلیل این موضع گیری خود را چنین بیان می فرماید و میزان را بیـان می کند:"میزان ما دین است.انسان در خیلی جهات با حیوانات مشترک است ولی درجهت دین بایدخداوند را بشناسید زیرا او رحمان و رحیم است.ما در دستگاه رهبری فتنه‌گرانی داشته‌ایم.حتی در زمان امامان هم فتنه‌گرانی بوده‌اند.باید فتنه‌گران راشناسایی کنیم و ازدستگاه حکومت کنار بگذاریم. روحانی‌ای که بخواهد بر ضد میزان کار کند،روحانی نیست.ما بهترین رهبری را داریم و باید از این نعمت به بهترین نحو استفاده کنیم."

اما کمی آن طرف تر دو فرزند خطا کار دیگر از پدری که از او انتظار میرود میزان برایش دین باشد به نام مهدی و فائزه هاشمی وجود دارد که وقتی که همگان و بخصوص دستگاه های مربوطه با اسناد قاطع آنها را آتش بیار معرکه بعد از انتخابات معرفی میکنند پدر باز به دفاع برمیخیزد و یکی را خریدار ساندویچ درعاشورا فتنه و دیگری را پاک معرفی می کند و به بهانه تحصیل به خارج می فرستد و بعد می گوید:

"مهدی دائما می خواهد بيايد ولی من به او می گويم نيايد و كارهايش را انجام بدهد،جالب اينكه هيچ دادگاهی تا امروز به وی احضاريه نداده و مهدی نيز هر وقت كه لازم باشد میآيد.الان هم رفته است دكترا ثبت نام كرده است و قرار است رساله‌اش را در يكی از دانشگاه‌های خارج از كشور بگذراند."

 بعد هم او را در آغوش محبت می کشد و در گوشش دعای سفر می خواند و هر جا و هر زمانی به حمایت از او میپردازد.او نه تنها از مهدی اعلام برائت نمی کند بلکه تمام مجاهدت هایش را به پای فرزندی می گذارد که قرار بود باقیات الصالحاتش باشد اما...

پایگاه 598